ต้นรุ่งอรุณ จัดเป็นพันธุ์ไม้เลื้อยพื้นเมืองของประเทศจีนตอนใต้ ซึ่งแต่เดิมรุ่งอรุณนั้นมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Bignonia grandiflora Thunb. และต่อมาได้ถูกจัดให้อยู่ในสกุล Campsis โดยชื่อสกุลที่ว่า “Campsis” นั้นแปลว่า โค้งงอ ซึ่งมาจากภาษากรีกคำว่า “Kampe” สื่อถึงพืชที่ลักษณะเป็นหลอดยาวและโค้ง ส่วนชื่อชนิดที่ว่า “Grandiflora” นั้นมีความว่า “ดอกขนาดใหญ่” ซึ่งมาจากภาษาละติน
ประโยชน์รุ่งอรุณ
ต้นรุ่งอรุณมีประโยชน์ด้านสมุนไพร โดยพบว่าในประเทศจีนมีการนำมาใช้เป็นยาสมุนไพรสำหรับขับเสมหะ นอกจากจะใช้เป็นยาสมุนไพรแล้ว ยังมีการนำมาปลูกเพื่อเป็นไม้สำหรับให้ร่มเงาได้เป็นอย่างดี และปลูกเป็นไม้ประดับได้ด้วย เนื่องจากดอกมีขนาดใหญ่และมีสีสันสวยงาม
ลักษณะของต้นรุ่งอรุณ
ต้นรุ่งอรุณ จัดเป็นไม้เลื้อย สามารถเลื้อยไปได้ไกลถึง 6 เมตร มีรากพิเศษที่ออกเป็นกระจุกอยู่รอบข้อ ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการปักชำกิ่ง เป็นต้นไม้ที่ชอบแสงแดดจัด ดินร่วนและระบายน้ำได้ดี จึงควรปลูกในบริเวณที่มีแสงแดดจัด เพราะจะช่วยทำให้ดอกดกและออกดอกได้ตลอดทั้งปี
ดอกรุ่งอรุณ
ดอกรุ่งอรุณ ออกดอกเป็นช่อแยกแขนงสั้น โดยจะออกตามซอกใบและที่ปลายยอด ดอกเป็นสีส้มอมสีแดง แต่ละช่อมีดอกย่อยประมาณ 4-10 ดอก แต่ละดอกมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 4-5 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นรูประฆัง มีความยาวประมาณ 3.2-3.5 เซนติเมตร ส่วนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอด ส่วนปลายแผ่ออกเป็นกลีบ 5 กลีบ ขอบกลีบดอกหยักเล็กน้อย แต่ละดอกมีเกสรตัวผู้ 4 อัน ส่วนรังไข่จะอยู่เหนือวงกลีบ และมักไม่ค่อยติดผล